Stellingen

Een robot zal de ideale werknemer zijn. (nooit pauze, vakantie, ziek  of een kater)

Robots zijn een uitkomst voor de arbeidskrapte. 

Een robot zal de ideale huisgenoot zijn voor ouderen. De eenzaamheid wordt hiermee bestreden en aan de hulpbehoevendheid van de steeds ouder wordende mens kan worden voldaan tegen acceptabele kosten.


De mechanische mens is in opkomst – dankzij snellere computers en nieuwe mechanieken kan de robot steeds sneller en efficiënter bewegen. (traplopen, snelwandelen, pakjes sjouwen en de planten water geven)


Robots zullen in de toekomst een meer sociale rol gaan spelen in de maatschappij. Robots worden een echte tussenpersoon tussen de mens en zijn technische omgeving, en zal daarmee een grotere sociale rol vervullen.


Emotionele uitdrukkingen bij de robot zullen de communicatie tussen de mens en de computer verbeteren.


De samenleving en de cultuur rond het autorijden zal ingrijpend worden gewijzigd door de zelfsturende autorobots.


Robots zullen deel uitmaken van het gezin. En zelfs een deel van de opvoeding over nemen.


Een humanoïde robot, die vergelijkbaar gedrag en vorm heeft als de mens,  zal mensen helpen en gezelschap houden bij alle dagelijkse activiteiten.


Robots moeten beslissingen kunnen nemen.


De belevingswaarde van een machine die de mens zo nabij komt en bijstaat zal voor de gebruiker hoog moeten zijn. Gezichtsuitdrukkingen, motoriek en kwaliteit van de dialogen tussen mens en machine, moeten de mensen de indruk geven dat de robot een zorgzame vriend of vriendin is.


Hoe meer een robot op een mens lijkt in verschijning, beweging en reacties, hoe positiever de mensen op een robot reageren.


Robots kunnen er voor zorgen dat ouderen langer zelfstandig in hun eigen woonomgeving kunnen verblijven.


Met het ontwikkelen van robottechnologie geven we vorm aan ons zelf.


Breincomputerinterface is geen sciencefiction meer. Via hersenactiviteit kan een computer of een robotarm worden aangestuurd. Hiermee kunnen vele gehandicapten waarde aan hun kwaliteit van leven toevoegen. (maar niet alleen gehandicapten)

Robots met emotie zullen het huiselijk leven in de toekomst bepalen.

Mensen zijn bang  voor robots met emoties.

Mobiele robots zullen een feit zijn.


Robots zullen via trail en error moeten leren omgaan met huishoudelijke materialen en objecten. Robots moeten leren door de wereld te verkennen en dat op te slaan in hun “hersenen”en tegelijkertijd  leren door imiteren.


Uitdagend is het om robots iets te laten doen, dat wij heel gewoon vinden. Denk bijvoorbeeld aan lezen van een tekst. Vliegtuigen vliegen niet zoals vogels vliegen en het heeft lang geduurd voordat de gebroeders Wright dat idee wisten om te smeden tot het gebruik van aerodynamica en vleugelvormen. Bij robotica zijn we op zoek naar de aerodynamica van de intelligentie.

AI is geen science fiction, maar het verkent de vraag of computers/ robots taken kunnen uitvoeren, die als ze door mensen zouden worden uitgevoerd, opgevat worden als het tonen van intelligentie. (dat is trouwens een glijdende definitie, want zodra machines iets kunnen wat de mens tot dan alleen kon, is het weer niet meer intelligent)

Machines zullen in 2020 (?) de Turing Test met succes afleggen. Ze leveren dan de illusie van menselijkheid.

Robots maken de zelfde ontwikkeling door als de ontwikkeling van de computer. Rond 2020 zijn ze gemeengoed geworden in de samenleving. Robots lopen 25 jaar achter in ontwikkeling op de pc.

De ontwikkeling van de robot zal op die van de auto lijken, eerst baarde de auto opzien in het straatbeeld en nu is de auto gemeengoed.

Robots zullen zich over tientallen jaren stapsgewijs ontwikkelen.

Robots zullen in de markt tegen elkaar moeten concurreren en tegen mensen die hun werk willen doen.

Robots die mensen willen kopen moeten in zekere zin zelfvoorzienend zijn en autonoom. Alleen aan zulke robots laten mensen taken over.


Robots moeten iets nuttigs doen, wil men er geld voor over hebben, ze moeten een meerwaarde leveren.

Er is de komende 20 jaar geen universele robot te verwachten, die zijn te complexen te duur, meer nadruk op goedkope, gespecialiseerde (naar taak) robots. Misschien wel bestuurd door mensen in goedkope landen als vorm van uitbesteding van werk. (bewakingsrobots voor alleenstaande bejaarden bestuurd vanuit Tibet?)

Omdat robots zich steeds meer onder de mensen zullen bewegen en daarbij complexe rollen moeten vervullen, moeten robots steeds meer op mensen lijken. De uitdrukking op het gezicht van en robot moet in overeenstemming zijn met hun rol. (In Japan binnen enkele jaren een miljoen actieve robots in de samenleving).


Vergrijzing zal de behoefte aan robots doen stijgen (zorg en gezelschap), maar denk niet aan robots die er uit zien als mensen - afwasmachines hebben toch ook geen nagemaakte handen


Dat robots zelf geen emoties voelen, zullen mensen naarmate de techniek toeneemt, steeds makkelijker vergeten.

De mens maakt altijd verschil tussen levend en levenloos. Robots met menselijke (gezichts)kenmerken worden geïnterpreteerd als robots met emoties, gevoel, zelfbewustzijn en een intentionele houding (met bedoelingen).


Intelligente computers (machines, robots) mogen nooit belangrijke beslissingen nemen, omdat ze menselijke eigenschappen als mededogen en wijsheid ontberen.

The Uncanny valley hypothese is onbewezen en daarmee nog onwaar. Het treedt helemaal niet op bij de communicatie tussen mensen en robots.