Stefano Franchi and Güven Güzeldere, Mechanical Bodies, Computational minds, Artificial Intelligence from Automata to Cyborgs, MIT Press, Cambridge, 2005.

Wat is AI? Wat is kunstmatig? Wat is intelligent?.

Intelligentie blijkt uit de output van systemen.

Kunstmatig verwijst naar niet-biologisch.

AI in verhouding tot andere wetenschappen komt in dit boek aan de orde. Aannames, doelen, successen, mislukkingen van AI in historisch perspectief van het maken van automata tot cyborgs in een voor te stellen toekomst. Creëren van intelligentie was doel, men hield weinig rekening met het gecompliceerde karakter van het menselijke leven, gedrag, cultuur en sociale werkelijkheid.

Zowel cybernetics als AI voornamelijk door wiskundigen, natuurkundigen en ingenieurs beoefend.

Cybernetics is niet hetzelfde als AI (cybernetics draait om communicatie,control en feedback). Cybernetics deelde de belangstelling voor het vinden van een verklaring voor het karakter van hogere cognitieve activiteiten als leren, geheugne, doelbewust gedrag.

Weinig contact met sociale wetenschappen, tegenwoordig veel meer met informationprocessing & biotechnologie.

Is het mogelijk om de biologische hersenen in machines te plaatsen?  Menselijke machines = cyborg = Frankenstein

AI is tweede helft 20^e eeuw opgekomen. Historische analyse van de eerste zelf bestuurde half-automatische machines die levende dingen imiteerden in verschijnen en gedrag (dieren en later mensen) loopt door tot de opkomst van AI en cybernetics in de 1950-er jaren.

Wat is artificial intelligence en wat is AI?

AI is deel van de computerwetenschap gericht op het ontwerpen van intelligente computersystemen, dat is, systemen die het karakter vertonen dat wij associëren met intelligentie in menselijk gedrag, taalbegrip, leerbaar, redeneren, probleem oplossen. Etc. AI houdt zich niet bezig met biologische systemen, manipuleren, maar het is meer een apparaat ontwerpen dat het predikaat intelligent krijgt opgeplakt.

De weg van AI

Startpunt al heel lang geleden, ambitie om te begrijpen wat het betekent om intelligent te zijn, daarnaast het construeren van interne mechanismen van autonome fysieke systemen.

Van het bouwen van automata naar mechanisatie van het menselijke lichaam.

Gebaseerd op het idee dat je het menselijke karkater kan begrijpen door het mechanisme van zijn lichaam te begrijpen. Begrijpen en construeren van het brein door onderliggende mechanismen te begrijpen en dan te construeren. Cartesische scheiding tussen lichaam en geest. Ook Descartes kwam tot die conclusie dat het menselijke lichaam gebaseerd is op hydrologische regels en daarmee verschilt het niet van zorgvuldig geconstrueerde automata of zelfbewegende machines.

Het klassieke automata bouwen had niet als expliciet doel een intelligent apparaat te maken, meer entertainment doeleinden. Allerlei dieren, menselijke muzikanten zijn strikt genomen geen intelligente machines, maar meer als stimulerende zaken om de publieke belangstelling op te wekken.

Ook veel gedroomde apparaten die op papier zijn getekend, maar nooit gebouwd. Leonardo da Vinci rond 1495 volop ideeën en schetsen. Zijn robot is een voorloper van de moderne humanoide robots. Het is onbekend of Leonardo intelligente mensen wilde maken?

Van self-propelled (zichzelf voortbewegende) artefacten uit de 4^e voor Christus, die verschillende soorten gedrag imiteerden van biologische organismen, doel was vaak meer entertainment dan menselijke taken overnemen. Tegelijkertijd een zoektocht naar mechanische machines die zelf werk konden verrichten. Een van de beroemdste automata na de Verlichting is de constructie van Wolfgang von Kempelen, de schakende turk (rond 1770). Toeschouwers schreven menselijke intelligentie toe aan de Turk – zelfbesturing, doelbewust gedrag zoals mensen hebben en de machine werkte zonder ingrijpen van buitenaf.

Veel automata waren zeer populair in de 17^e en 18^e eeuw. O.a. door de mechanisatie van het wereldbeeld (Dijkstra)

De mens is een machine. Kunnen zelf bewegende machines een artificial life hebben? Wat is bij de mens de relatie tussen lichaam en brein/geest? De mens is een machine die volgens specifieke regels werkt, het lichaam bestaat uit miljoenen onderdelen, goed geordende onderdelen die samenwerken, fysiek en chemisch.

Alle cognitieve activiteiten in het brein zijn terug te voeren op computing = het bewerken van berekenbare entiteiten via symbolen (die staan voor verschijnselen in de wereld) De op rekenen gebaseerde metafoor van het denken is tot vandaag populair. Huidige AI richt zich op vooral twee gebieden: (toepassen van) taal en (relationeel) denken.

Alan Turing legde middels zijn Turingtest de relatie tussen taalgebruik en denken. Later door John Searle bekritiseert in het Chinese kamer argument.

Schaakcomputers functioneren in een gesloten omgeving, ze hoeven niets te weten dan de spelregels. Het nemen van de barrière van de Turingtest blijft het doel, maar AI heeft zich nu meer gericht op kleinere deeldoelen. Het succes van AI vooral in gesloten of beperkte gebieden. In een auto, vliegtuig, schaakcomputer, in een game.

Expertsystemen nemen beslissingen op een bepaald gebied, robotarmen werken in productielijnen, tegenstanders in een game leren de speler kennen en stemmen zich op dat niveau af.

De Turingtest wordt gespeeld door The Imitation Game. Er zijn drie spelers: een man (A), een vrouw (B) en een interrogator = onderzoeker (C) Het geslacht van die laatste doet er niet toe. De onderzoeker verblijft in een ruimte apart van beide andere spelers. Het doel van het spel voor de onderzoekers is om vast te stellen wie van de twee spelers nu de man of de vrouw is (via een teleprinter is er communicatie met de andere kamer) Het doel van speler A is om de onderzoeker C de verkeerde keuze te maken en het doel van speler B is om de onderzoeker te helpen. Wat zou er gebeuren als een machine de plaats inneemt van speler A. Zal de onderzoeker evenveel goede of verkeerde keuzes maken als wanneer het met een man en een vrouw werd gespeeld? (deze vraag komt in de plaats van kunnen machines denken?)

Als taal iets zegt over denken, kan taal dan ook iets zeggen over de structuur van het cognitieve systeem?

AI uit de vroegste jaren was te optimistisch en beloofde te veel. Een digitale computer zou wereldkampioen worden, een nieuwe wiskundige theorie ontdekken, psychologische theorieën zouden de vorm aannemen van computerprogramma’s.

Zelfs het schaken is gebaseerd op brute rekenkracht van hardware en dus eigenlijk een verlies van AI.

Kritiek spitst zich toe op 4 punten:

1. AI is te smal – moet veel breder gaan over Artificial Intelligence. Het is in de werkelijkheid te weinig toepasbaar.

2. Artificial Intelligence is in principe onmogelijk. Het levert een formalisering van menselijk intelligent gedrag gevat in en verzameling regels, dat is een onmogelijke en een gevaarlijke droom, regels ontlenen hun betekenis aan een context, een sociale praktijk. Voor ieder optredende situatie moet ere een gespecificeerde mogelijke reactie zijn – welke moet er worden gekozen? Twee kernproblemen hierbij: 1. scaling problem = probleem om op te schalen van een gesimuleerde microwereld naar de echte wereld en 1. frame problem = reageren in een voortdurend veranderende wereld. Het aantal noodzakelijke regels zal exponentieel toenemen en het is de vraag of het doel ooit zal worden bereikt? AI als een volledige beschrijving van de wereld, dat is geen technisch probleem. Computers zijn dan niet alleen meer denkende machines, maar ook taalmachines- meer een manier om teksten te organiseren, zoeken en manipuleren die door mensen zijn gemaakt in een bepaalde context – interpretatie van menselijke producten. Ook de filosoof Searle beweert met het Chinese kamer experiment dat AI niet kan. De kamer is op te vatten als een enorm grote computer. De naar binnen geschoven kaartjes als input en de naar buiten komende kaartjes als output. De instructie handleidingen in de kamer zijn syntactische regels voor de Chinese taal waarmee een operator in de kamer antwoorden kan formuleren op de input = output. De kamer is op te vatten als een artificieel Chinese conversationalist. De operator binnen weet niet wat hij doet, kent het doel niet. Hij is op te vatten als de central processing unit. Wat hier gebeurd noemt Searle zwakke AI en dat kan nog wel lukken, maar sterke AI dat de CPU werkelijk begrijpt wat hij doet dat is hoogst onwaarschijnlijk. Het is de vraag of AI ooit artificial Intelligence zal opleveren? Zullen tools wereldproblemen oplossen??

3. AI en Artificial Intelligence zijn sociaal en politiek gevaarlijk. Sociale gevaren van AI, het is niet de vraag of iets technisch kan, maar of het wel uitgevoerd moet worden? Je moet rechtspreken niet overlaten aan machines, zij kunnen de volledige context niet meewegen.

4. AI is niet Artificial Intelligence. Het wetenschappelijke model van de menselijke rationele capaciteiten past niet bij de constructie van software agents die de capaciteiten van mensen moeten nadoen. = smart devices. In computergames, maar niet meer in complete expertsystemen – het blijven bruikbare gereedschappen om mee te denken.

Zullen er ooit denkende machines komen? Of is er toekomst voor AI?

In de voorspellingen zie je een omslag van autonome intelligentie naar computer tools met applicaties om menselijke intelligentie te ondersteunen. Heroriëntatie van AI door uitgebleven succes. Human-computer interaction die dient als intelligente hulp, aanvullend op menselijke activiteiten, zonder claims naar eigen machine intelligentie. Zoekmachines onthouden en indexeren naar aanleiding van door gebruikers opgegeven voorkeuren, tekstverwerkers controleren grammatica tijdens het typen, medische systemen ondersteunen artsen bij het stellen van een diagnose. Deze systemen zijn niet ontwikkeld om zelfstandig, autonoom te werken maar om de mens te ondersteunen. Ze bevatten wel artificial Intelligence algoritmes en technieken. Maar Turings droom komt er niet mee uit. Nog steeds grote investeringen in grote humanoide projecten door oa. MIT en Honda. Taalbegrijpen, probleemoplossen, planning en andere cognitieve capaciteiten in realistische lichaamstructuren met motoren (mobiliteit) in de systemen zeer onwaarschijnlijk dat er ooit autonoom intelligente systemen zullen komen.

AI start met het dualisme van Descartes: scheiding lichaam en geest. Het lichaam is een machine en mensen en dier verschillen in denken en taal.

De Boolean Dream = denken volgt wetten en deze wetten kunnen worden berekend, dat is de grote vraag?

Sleutels openen deuren, niemand vraagt zich af of sleutels dat beter doen dan mensen. Kan een duikboot zwemmen? Deuren worden geopend met sleutels, die door een mens (agent) als instrument wordt gebruikt. Stofzuigers kunnen beter stofzuigen dan mensen, dat heeft de mens verloren. Is dat erg?

Computers manipuleren symbolen, representaties van bijvoorbeeld getallen. Maar ze kennen er de betekenis niet van. Chinese kamer experiment. Machines kennen geen betekenis toe aan de output, dat doet de mens wel. (sommige dieren trouwens ook) Machines zullen mensen beter gaan imiteren, intelligentere machines. Dan moet de kracht van computers exponentieel toenemen en ook het aantal regels zal exponentieel groeien om intelligent gedrag te kunnen vertonen. Die toename is in beide gevallen niet onmogelijk / uit te sluiten. Het zijn interessante ontwikkelingen. Probleem zal blijven: frame probleem = Hoe zal een systeem in een voortdurend veranderende wereld worden geüpdatet? Steeds nieuwe situaties. Niet ieder proces kan tot een reeks regels worden teruggebracht.

Geen discussie over de toekomst van het internet kan gehouden worden zonder uitspraken over het concept van AI.

Intelligente processen op computers simuleren en logische operaties uitvoeren op computers moeten gelijkenissen vertonen met menselijke denkprocessen. Hoogste doel voor Ai = de constructie van een computersysteem met de intelligentie en het redeneervermogen van een (volwassen) mens.

De werkelijkheid zou een rationele structuur hebben, het denken van de mens zou ook rationeel werken. Hubert Dreyfus fundamentele kritiek hierop – de mens is veem meer intuïtief en niet rationeel.

Intelligentie berust op de capaciteit om informatie te verwerken, informatie verwerken zou bestaan uit manipuleren van symbolen. Intelligente systemen zijn symbool verwerkende systemen. Maar is geen publicatie of die symbolen formeel worden bewerkt of kijk je naar de eigenschappen die ze tot symbool maken (betekenis / inzicht in het symbool ontbreekt.

Je kunt menselijke kennis bij benadering beschrijven, maar op grond van deze beschrijvingen is deze kennis niet te reproduceren.

Taal en computers hebben problemen met dubbelzinnigheid van woorden. Er moeten regels voor de juiste toepassing komen – enorme hoeveelheden regels nodig. Geond verstand probleem van de symbolische AI.

Intelligentie is gesitueerd (mede bepaald door de situatie). De menselijke wereld is niet objectief en ook niet geheel subjectief. De mens neemt altijd zijn ervaring mee, gevoelns, frustraties, bedreigingen, hindernissen en doelen.

Ook neurale netwerken lopen aan tegen de enorme complexiteit van de menselijke intelligentie.

Intelligente computersystemen maken keuzen en nemen beslissingen – dit roept ethische vragen op. Automatisch de belichtingstijd kiezen in een digitale camera is geen punt, maar beslissingssoftware neemt de mensen werk uit handen maar ook zijn expertise. (rechtspraak als voorbeeld) Risico in expertsystemen en intelligente onderwijssystemen.

Intelligente prestaties kunnen zeker gesimuleerd worden, zelfs die het niveau van mensen overtreffen. Zoals machines al sterker zijn dan wij, kunnen ze ook slimmer zijn dan wij. En of ze daar zelf weet van hebben is minder interessant.

We willen slimmere programma’s en machines.

Alleen intelligent gedrag vertonen is volgens John Searle niet voldoende (Chinese kamer)

Bijna alle technologieën veranderen mensen en samenlevingen. AI-technologie zal ook de manier waarop we denken over ons zelf veranderen.

AI kan grote invloed hebben op modern management, geneeskunde en onderwijs.

Nieuwe technologie zal het leven van mensen moeten verrijken en ons als mensen intelligenter maken. “Intelligent amplifier”

Machines gebruiken om kennis te zoeken en te bewerken zal ons allen slimmer maken.

Screenbased characters are more likely than physical embodies robots for the present.

Neil Frude = mensen zullen het artificial prefereren boven de werkelijkheid.

AI betekent machine Intelligence die de menselijke denkprocessen van de menselijke hersenen imiteert.

Zelfbewuste en intelligente computers leveren opwindende mogelijkheden.

We kunnen ons die machines wel voorstellen, maar ze niet maken, onze verbeelding loopt vooruit op ons technisch kunnen.

Het probleem om kunstmatig intelligente machines te bouwen is een probleem (van AI).

De heilige graal van AI is het begrijpen van de mens als machine.

Intelligente acties van agents: Een agent is iets dat intelligent gedrag bezit. Robot = fysieke agent en computerprogramma’s zijn virtuele / software agents.

Een agent kan weer uit subagents bestaan.

Sterke AI is het bouwen van denkende machine met bewustzijn en emoties. Het model is een Brein ( ziet de mensals machine)

Zwakke AI bouwt intelligentie in werkende modellen, computerprogramma’s of robots. Het model is een bruikbaar gereedschap om het brein te begrijpen.

Doel is bruikbare intelligente machines te bouwen, het hoeven geen spiegels te zijn van menselijke intelligentie (Alien AI).

Computerprogramma’s hebben een computer nodig om zich te manifesteren, zoals het denken een brein nodig heeft.

Searle’s argument = het geheel is niet meer dan de som der delen, dat is het zwakke in zijn redenering. Complexe interactie tussen simpele delen kan leiden tot zelforganisatie – zoals bij mieren.

Searle ontkent de mogelijkheid van sterke AI niet, mensen zijn niet meer dan complexe machines en dus kunnen we ze uiteindelijke wel bouwen als we maar het juiste programma hebben.

Computers zoals we die nu hebben zijn niet geschikt om denken, begrip en bewustzijn te ondersteunen.